حمیدرضا تهمتن؛ مهدی کهندل؛ مهوش نوربخش
چکیده
چکیدهبا وجود پیامدهای بسیار مثبت جسمی و روانی ورزش سبز، توجه چندانی به فرهنگ‌سازی این فعالیت نشده و مشارکت شهروندان در فعالیت‌های بدنی همگانی با وجود پارک‌های تفریحی- ورزشی بسیار ناچیز است. هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه علی پیامدهای ورزش سبز و مشارکت ورزشی شهروندان با نقش میانجی سرزندگی از دید کمی و کیفی است. به این منظور، طی چند مرحله ...
بیشتر
چکیدهبا وجود پیامدهای بسیار مثبت جسمی و روانی ورزش سبز، توجه چندانی به فرهنگ‌سازی این فعالیت نشده و مشارکت شهروندان در فعالیت‌های بدنی همگانی با وجود پارک‌های تفریحی- ورزشی بسیار ناچیز است. هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه علی پیامدهای ورزش سبز و مشارکت ورزشی شهروندان با نقش میانجی سرزندگی از دید کمی و کیفی است. به این منظور، طی چند مرحله کیفی و با تجمیع نظرات اساتید حوزه مدیریت ورزشی، پرسشنامه جدیدی در خصوص پیامدهای ورزش سبز تدوین و توسط نمونه آماری ۴۰۰ نفره از ۹ شهر استان گلستان تکمیل گردید. از آمار توصیفی برای طبقه‌بندی نمرات خام، طراحی جدول توزیع فراوانی و محاسبه شاخص‌های پراکندگی نظیر میانگین و انحراف معیار و فراوانی و برای پاسخ به سوالات تحقیق از تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج نشان داد که پیامدهای مثبت ورزش سبز، اعم از مشارکت اجتماعی، حفظ محیط زیست و سلامت جسمی و روانی، تاثیر مستقیم، مثبت و معنی‌داری بر افزایش سرزندگی شهروندان و مشارکت ورزشی آن‌ها (دارد. همچنین چهار عامل سرزندگی (زیبایی، امنیت، سلامتی و آسایش) باعث افزایش مشارکت ورزشی شهروندان می‌شود. با بررسی این نتایج، مدل مفهومی ورزش سبز ارائه شد که بررسی شاخص‌های نیکویی برازش RMSEA حاکی از عالی بودن مدل پیشنهادی است. بر اساس نتایج این تحقیق توصیه می‌شود مدیریت شهری به گونه‌ای باشد تا شهروندان از پیامدهای مثبت ورزش سبز آگاه شوند تا عوامل سرزندگی شهری افزایش یابد.
